Τι είναι ο υποσπαδίας
Είναι μία συγγενής ανωμαλία του πέους που συχνά συνδυάζει:
- Μία ανώμαλη απόληξη του στομίου της ουρήθρας στην κάτω επιφάνεια του πέους
- Μία κάμψη προς τα κάτω άλλοτε άλλου βαθμού, του πέους όταν είναι σε στύση
- Μία περίσσεια δέρματος στην ραχιαία επιφάνεια της πόσθης
Η σοβαρότητα της ανωμαλίας ποικίλει:
- Η ουρήθρα μπορεί να έχει το στόμιο της στη βάλανο η στη βάση της βαλάνου
- Στη μεσότητα του πέους
- Στη βάση του πέους η ακόμη και στο περίνεο, πλησίον του πρωκτού.
- Ίσο πιο μακριά βρίσκεται το στόμιο από την φυσιολογική του θέση, τόσο πιο σοβαρή είναι η μορφή του υποσπαδία και δυσκολότερη η διόρθωση της.
Συχνότητα
Η συχνότητα είναι 1στις 300 γεννήσεις. Εάν υπάρχει ήδη ένα παιδί με υποσπαδία στην εικογένεια η συχνότητα αυξάνεται στο 1 στα 100. Τα αίτια είναι συνήθως άγνωστα. Σύγχρονες μελέτες ενοχοποιούν γενετικούς ορμονικούς και αγγειακούς παράγοντες, επίσης παράγοντες που σχετίζονται με τον πλακούντα ή το περιβάλλον
Αρχές χειρουργικής αντιμετώπισης
Η επέμβαση πραγματοποιείται ανάλογα με τη σοβαρότητα μεταξύ 6ου και 18ου μηνός της ζωής.
Σκοπός της χειρουργικής επέμβασης είναι:
- Ο ευθειασμός του πέους ώστε να μην έχει κάμψη κατά τη στύση.
- Κατασκευή νέο-ουρήθρας μέχρι την κορυφή της βαλάνου του πέους. Για τον σκοπό αυτό θα χρησιμοποιηθεί είτα ιστός από το πέος, (δέρμα η βλεννογόνος της πόσθης) η σε πιο σοβαρές περιπτώσεις βλεννογόνος από τη στοματική κοιλότητα.
- Διόρθωση του δέρματος της πόσθης με κυκλική κατανομή γύρω από τη βάλανο. Το πέος θα έχει συνήθως τη μορφή της περιτομής.
Η διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης είναι 1 έως 3 ½ ώρες ανάλογα με τη σοβαρότητα. Οι ήπιες μορφές του προβλήματος μπορούν να αντιμετωπιστούν με διάρκεια νοσηλείας μιας ημέρας. Στις σοβαρότερες μορφές η διάρκεια της νοσηλείας είναι συνήθως 4 έως 10 ημέρες. Στο τέλος της επέμβασης θα υπάρχει ένας καθετήρας, ένας επίδεσμος γύρω από το πέος και ένα σύστημα με δύο πάνες για να διατηρείται ο επίδεσμος και ο καθετήρας καθαρός.
Μετεγχειρητική πορεία – επιπλοκές
Η χειρουργική του υποσπαδία είναι πολύ λεπτή και λεπτομερής και χρειάζεται ειδικά εξειδικευμένους χειρουργούς με ανάλογη μακροχρόνια εμπειρία. Η έκβαση της εξαρτάται επίσης από την επουλωτική ικανότητα του ασθενή. Η διόρθωση μπορεί να γίνει σε ένα η, στις σοβαρότερες μορφές (οσχεϊκός υποσπαδίας), σε δύο χρόνους. Στο 60-85% των περιπτώσεων μία επέμβαση είναι αρκετή για να διορθώσει το πρόβλημα.
Σε μερικές περιπτώσεις η επούλωση δεν είναι ικανοποιητική και χρειάζονται περισσότερες διορθωτικές επεμβάσεις. Αυτές οι συμπληρωματικές επεμβάσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν τουλάχιστον 6 μήνες μετά την αρχική επέμβαση.
Πιθανές επιπλοκές
- Συρίγγιο. Πρόκειται για μία διαφυγή ούρων σε κάποιο σημείο της νέο-ουρήθρας που μπορεί να επουλωθεί αυτόματα η να χρειαστεί χειρουργική διόρθωση
- Μεγάλη διάμετρος της νεο-ουρήθρας που μπορεί να χρειαστεί χειρουργική διόρθωση.
- Μη ικανοποιητικό αισθητικό αποτέλεσμα που μπορεί να διορθωθεί με περιτομή.
- Η διατήρηση με ανακατασκευή της ακροποσθίας μπορεί να δημιουργήσει δευτεροπαθή φίμωση για αυτό είναι προτιμότερο να αφαιρείται.
- Αλλεπάλληλες αποτυχημένες επεμβάσεις μπορεί να οδηγήσουν σε καταστάσεις με σοβαρές λειτουργικές και ψυχολογικές επιπτώσεις, γνωστές με το όρο «Hypospadias Cripples”
Συμπέρασμα
Ο υποσπαδίας είναι μία συγγενής ανωμαλία απόλυτα διορθώσιμη με μία η περισσότερες χειρουργικές επεμβάσεις. Το αισθητικό και κυρίως το λειτουργικό αποτέλεσμα αυτής της διόρθωσης είναι πολύ καλό, κυρίως όσον αφορά στη σεξουαλική δραστηριότητα του ασθενούς. Η ηλικία που πραγματοποιείται η διόρθωση καθώς και το τελικό αποτέλεσμα έχουν πιθανόν κάποια σημασία στις ψυχολογικές επιπτώσεις του προβλήματος και σπάνια μπορεί να χρειαστεί εξειδικευμένη ψυχολογική υποστήριξη του μικρού ασθενούς.
